Άθως Κοιρανίδης, Μέλος Κ.Ε.

16 Μαρτίου 2019

Οι ούτω καλούμενες γεωπολιτικές συγκυρίες δεν είναι τίποτε άλλο από το αποτέλεσμα των έργων της πρόνοιας του Θεού.  Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πριν μερικά χρόνια ότι θα φτάναμε στο σημείο που είμαστε σήμερα.  Πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ μας και εμπλοκή Αμερικανικών, Γαλλικών και Ιταλικών κολοσσών σε αυτή, τεράστια κοιτάσματα στις γειτονικές μας ΑΟΖ, πρωτοφανής ρήξη στις σχέσεις των ΗΠΑ και του Ισραήλ με την Τουρκία, τριμερείς και τετραμερείς στρατηγικές συνεργασίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Ελλάδα, Γαλλία, ΗΠΑ και όχι μόνο.

Είναι φανερό ότι για λόγους που είναι απερινόητοι και ακατάληπτοι ο Θεός πρόσφερε στον λαό μας ένα τεράστιο δώρο, ένα σύγχρονο μάννα, το οποίο αν εκμεταλλευτούμε με σοφία και σύνεση , μπορεί να μας συντηρήσει για αιώνες και να μας οδηγήσει στην γη της δικής μας επαγγελίας.

Το Θείο δώρο αυτό αν τύχει ορθής διαχείρισης μπορεί όχι μόνο να συμβάλει καταλυτικά στην απελευθέρωση της πατρίδας μας από την κατοχή και την δίκαιη και μόνιμη λύση του κυπριακού προβλήματος αλλά και να βοηθήσει στην υλοποίηση του οράματος οποιουδήποτε σώφρονος λαού που είναι η μεταμόρρφωση του κράτους, στην περίπτωσή μας της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ένα προηγμένο δημοκρατικό πολίτευμα όπου όλοι οι νόμιοι κάτοικοι να απολαύουν των βασικών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Ευρωπαικού κεκτημένου σε συνθήκες ασφάλειας, κοινωνικής και οικονομικής ευημερείας.  Ενός κράτους όπου δεν θα υπάρχουν φτωχοί και πένητες. Ένα κράτος στο οποίο δεν θα υπάρχουν αμόρφωτοι και παραμελημένοι ασθενείς.  Ένα κράτος δικαίου και ίσων ευκαιριών.  Ένα κράτος δομημένο στις Χριστιανικές αρχές της αγάπης, της συγχώρησης και της ταπείνωσης.  Ένα κράτος που θα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή.  Ένα κράτος παράδειγμα προς μίμηση.

Ενώ ο Θεός πλουσιοπάροχα απλώνει το Χέρι Του και προσφέρει τα όμορφα του δώρα, εμείς οι πεπτωκότες χοικοί, αντί να Τον δοξάζουμε και να Τον ευχαριστούμε, επιδιδόμαστε σε κάθε είδους αμαρτία, παρανομία, παρατυπία, ψέμα, ανηθικότητα και επιτήδευμα προκαλώντας το μένος Του.  Προεξαρχόντων των ηγετών μας αποδομούμε καθημερινά το κράτος και τους θεσμούς.  Κλέπτουμε, παρανομούμε, υπονομεύουμε, ψευδόμαστε, αδικούμε, λοιδωρούμε, προπηλακίζουμε, υπεκφεύγουμε και κατηγορούμε.  Παραχαράσσουμε την ιστορία, παραγνωρίζουμε την παράδοσή μας, σπιλώνουμε την πίστη μας, πορώνουμε τη συνείδησή μας.

Ο καθένας από εμάς πρέπει να αισθανθεί την ευθύνη που έχει απέναντι στον Θεό, το έθνος, την πατρίδα, την οικογένεια και τον εαυτό μας.  Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε προσωρινοί σε αυτό τον κόσμο και ότι υλικό αποκτήσουμε θα το χάσουμε με το θάνατό μας.  Αυτό που θα μείνει εις τον αιώνα είναι τα έργα μας και η ψυχή μας.

Η παγκόσμια ιστορία διδάσκει ότι οι ευκαιρίες που έχουν τα έθνη , οι λαοί, τα κράτη αλλά και οι άνθρωποι είναι λίγες.  Αυτοί που τις αναγνωρίζουν έγκαιρα και τις εκμεταλλεύονται ορθά καταγράφονται στα κατάστιχα της ιστορίας και μνημονεύονται εις τους αιώνας.   Αυτοί δεν είναι ημίθεοι.  Είναι απλοί άνθρωποι όπως όλοι εμείς, οι οποίοι όμως έχουν οξυδέρκεια, θάρρος, πίστη και συνείδηση.  Ας οπλιστούμε και εμείς με αυτές τις αρετές και ας αγωνιστούμε να εκμεταλλευτούμε το τεράστιο δώρο που μας έχει παραχωρήσει ο Θεός.