Μπορεί να μην υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες για την αποκάλυψη των ηθικών αυτουργών της κατάρρευσης του Συνεργατισμού, ούτε για την ποινική δίωξη των αυτουργών, αφού η προιστορία του Χρηματιστηρίου και άλλων παρόμοιων σκανδάλων δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας, όμως οι μαρτυρίες ενώπιον της Ερευνητική Επιτροπής καταδεικνύουν ξεκάθαρα το ποιοί ευθύνονται πραγματικά για αυτή την τεράστια καταστροφή που διέλυσε στα εξ ων συνετέθη ένα από τους ιστορικότερους και σημαντικότερους οργανισμούς του τόπου.

«Υπήρχε πάντοτε κομματική παρέμβαση στις εκλογές για το ποιοί θα εκλέγονταν στην επιτροπεία ενός Συνεργατικού Πιστωτικού Ιδρύματος». «Προσπαθούσα να πείσω τα μέλη της Επιτροπείας μου ότι δεν είμαστε κόμμα και ότι πρέπει να δουν τον άνθρωπο που ζητά βοήθεια και όχι αν η ταμπέλλα του είναι άσπρη, μαύρη, κίτρινη». «Ορισμένα ΣΠΙ ήταν κομματικά κάστρα και προσωπικά βασίλεια».  Αυτά ήταν λίγα από τα πολλά που κατέθεσε στην Ερευνητική Επιτροπή για τον Συνεργατισμό ο Δημήτρης Σταύρου, ένα από τα σημαντικώτερα στελέχη του Συνεργατισμού που διετέλεσε για πολλά χρόνια Γραμματέας της ΣΠΕ Στροβόλου.

Τα περισσότερα από όσα έχουν ακουστεί μέχρι σήμερα στην Ερευνητική Επιτροπή για τον Συνεργατισμό δεν είναι νέα, αλλά επιβεβαιώνουν τα όσα μεγάλη μερίδα του πληθυσμού γνώριζε από προσωπική εμπειρία αφού 1 στους 2 πολίτες ήταν πελάτες του.  Η παρέμβαση των κομμάτων στα διοικητικά του Συνεργατισμού, προφανώς για εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων, ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της καταστροφής του.  Η ακαταλληλότητα των κομματόσκυλων που ψηφίζονταν στις επιτροπές των ΣΠΙ και καλούνταν να διαχειριστούν τα πεπραγμένα τους δεν μπορούσε παρά να αναθρέψει ένα πιστωτικό τερατούργημα ευάλωτο σε κλυδωνισμούς που προκαλούνταν είτε από οικονομικές κρίσεις είτε από αλλαγή στα δεδομένα της αγοράς.

Η πορεία του Συνεργατισμού επιβάλλεται να διαχωριστεί σε 2 περιόδους.  Πρώτον, στην εποχή πρίν το 2013 όταν κουμάντο έκαναν όλα τα κόμματα ρυθμίζοντας τον διαμοιρασμό της διοίκησης των ΣΠΙ ανάλογα με την εκλογική τους δύναμης.  Στην περίοδο αυτή, οι διευκολύνσεις που απολάμβαναν οι πελάτες εξαρτώνταν πρωτίστως από το πιό κόμμα υποστήριζαν ή πιό μέλος της Επιτροπής γνώριζαν και όχι από την ικανότητα αποπηρωμής.  Ως αποτέλεσμα, χορηγούνταν δάνεια μαιμού τα οποία με τον πρώτο σημαντικό κλυδωνισμό οδήγησαν σε πρωτοφανή επίπεδα μή εξυπηρετούμενων δανείων.  Δεύτερον, στην εποχή μετά το 2013 όταν κουμάντο έκανε ο ΔΗΣΥ που βρισκόνταν στην εξουσία, διορίζοντας στην διοίκηση του Συνεργατισμού δικά του κομματόσκυλα ακατάλληλα για το έργο που έπρεπε να επιτελεστεί.  Ως αποτέλεσμα, αντί ο Συνεργατισμός να εξυγιανθεί και να επιστραφεί στις εκατοντάδες χιλιάδες μετόχους του όπως ήταν η υπόσχεση της κυβέρνησης όταν τον κρατικοποίησε, οδηγήθηκε με μαθηματική ακρίβεια «στο στόμα του λύκου» που στην  περίπτωση αυτή άκουε στο όνομα Ελληνική Τράπεζα.

Είναι πασιφανές και αναμένεται να αποτελέσει βασική διαπίστωση της Ερευνητικής Επιτροπής ότι τα κόμματα επέδρασαν καταλυτικά στην καταστροφή του Συνεργατισμού.  Είναι ξεκάθαρο ότι για άλλη μία φορά οι πολίτες έχουν πέσει θύμα των δικών τους κακών επιλογών και της ανώριμης πολιτικής κρίσης τους να καθιστούν τους εαυτούς τους έρμαια των διεφθαρμένων κομματικών ηγεσιών.  Είναι περίεργο, πόσα ακόμη θα πρέπει να υποστεί ο λαός για να συνετιστεί.