Η προεκλογική εκστρατεία έχει πάρει φωτιά και αναπόφευκτα το Κυπριακό δεσπόζει των μεγάλων θεμάτων που κυριαρχούν στην καθημερινή ανταλλαγή μύδρων μεταξύ των επιτελείων των υποψηφίων.

Για πρώτη φορά, η καταλληλότητα της ΔΔΟ τίθεται υπό αμφισβήτηση τόσο έντονα.  Οι πολίτες την αμφισβητούν ευρέως.  Οι πολιτικοί το αντιλαμβάνονται αλλά δυστάζουν να τοποθετηθούν ξεκάθαρα.  Αναμασούν τα λόγια τους στην προσπάθειά τους να παίζουν σε δύο ταμπλώ για να ικανοποιούν όλους τους ψηφοφόρους. Το τί ακούουν οι καημένοι πολίτες δεν λέγεται. Γι’ αυτό και τελούν σε πλήρη σύγχυση.

Έχοντας αποδεχτεί την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την δημιουργία ενός νέου συνομοσπονδιακού μορφώματος από τις δύο συνιστώσες πολιτείες με δικαίωμα αρνησυκηρίας των Τουρκοκυπρίων σχεδόν σε όλα και την παραχώρηση πρώτου δικαιώματος στους καταπατητές χρήστες των Ελληνοκυπριακών περιουσιών στην συνιστώσα πολιτεία που θα ελέγχεται από τους Τουρκοκυπρίους, ο Νίκος Αναστασιάδης διαβεβαιώνει τους πολίτες ότι δεν θα αποδεχτεί λύση που δεν θα διασφαλίζει τη λειτουργικότητα και βιωσιμότητα του κράτους, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το Ευρωπαικό κεκτημένο.

Τη στιγμή που οι πλείστοι υποστηρικτές του εκτός ΔΗΚΟ αποκυρήσσουν την ΔΔΟ, ο Νικόλας Παπαδόπουλος αποφεύγει να τοποθετηθεί ξεκάθαρα μιλώντας περί νέας στρατηγικής η οποία να εδράζεται στις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου για ΔΔΟ με πολιτική ισότητα  μεταξύ των δύο κοινοτήτων και πληθυσμιακή και ιδιοκτησιακή πλειοψηφία και διακυβέρνηση της βόρειας «Ζώνης» από την Τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Ταυτόχρονα με την εμφατική τοποθέτησή του για άμεση συνέχιση των συνομιλιών από εκεί που έμειναν στο Κρανς Μοντάνα ώστε να διασφαλιστούν οι μέχρι σήμερα συγκλίσεις, ο Σταύρος Μαλας δηλώνει ότι «η ΔΔΟ είναι κενή περιεχομένου».

Μέσα σε αυτό το ομιχλώδες και συγκεχημένο τοπίο, το ενιαίο κράτος που ακούει στο όνομα Κυπριακή Δημοκρατία παραμένει ορφανό.  Οι Νίκος Αναστασιάδης και Σταύρος Μαλάς έχουν ήδη αποδεχτεί την διάλυσή και αντικατάστασή του από ένα νέο συνομοσπονδιακό μόρφωμα που θα ακούει στο όνομα Ενωμένη Κυπριακή Ομοσπονδία.  Ο Νικόλας Παπαδόπουλος αποβλέπει μεν στην ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά αποδέχεται τον μετασχηματισμό της σε ΔΔΟ.

Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες πορεύονται προς τις προεδρικές εκλογές χωρίς να έχουν μπροστά τους ένα βασικό υποψήφιο που να είναι έτοιμος να προστατεύσει την Κυπριακή Δημοκρατία ως ενιαίο κράτος.  Ενώ η πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ του ενιαίου κράτους και ενάντια στη ΔΔΟ, κανείς από τους βασικούς υποψηφίους που ανθρωπίνως έχει πιθανότητα εκλογής δεν το υποστηρίζει.  Αυτό είναι ένα από τα πολλά σχιζοφρενικά φαινόμενα που παρατηρούνται στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια, το οποίο επιφέρει τεράστιο κόστος στην εθνική μας υπόθεση.

Τα κόμματα που στηρίζουν τον Νικόλα Παπαδόπουλο αλλά και αυτά που τον αντιπολιτεύονται διατείνονται ότι αν εκλεγεί θα μετεξελιχθεί σε υπέρμαχο του ενιαίου κράτους και θα αποκηρύξει την ΔΔΟ.  Αυτό θα είναι ευχής έργο, παρόλο που δεν θα είναι εντιμο πολιτικά αφού θα αντίκειται στο προεκλογικό του πρόγραμμα και την ούτω καλούμενη διακυρηγμένη νέα στρατηγική.  Βέβαια, ο σκοπός αγιάζει  τα μέσα. Εξάλλου, ποιος ασχολείται με το πολιτικό ήθος σε αυτό το τόπο;